The title was derived from a song na napakinggan ko lang kanina! (tawa...) nagenjoy talaga ako. I remember my classmate kasi. Kung sino siya, yan ang dapat mong abangan sa blog na eto.
Yesterday i wasn't able to post, kasi very tired na tlaga ako tapos naghintay pa ako sa labas ng aming bahay.(yamot...) Tapos dirediretso na ang tulog ko. Kaya yun, puro assignments lang ginawa ko. No time for extracurricular activites.
The good thing is yesterday, nakakuha ang mga students ko ng case sa D.R. Of course tuwang-tuwa sila. Pati ako. (tawa...)Honestly, it was really my first time to see a mother deliver her baby. Grabe, amazing talaga. If you could only see.! (galak...)
Today, ok lang din kahit pagod kami lahat. At least, maagang natapos and duty noh! Paano ba naman hindi magiging maaga, eh! minadali namin sila sa charting. (tawa...)
Pag-uwi ko sa bahay, na-shock na lang ako ng naalala kong naiwan pala ang aking endorsement/ward notebook sa ward (pangamba...) Ngayon, biglang naglaha ang mga plano na dapat kong gawin. Kung sino mang nakakita ng orange na notebook, sana maibalik na! (mugtong mata...) Sana may mag-magandang loob na itago ito hanggang kami naman ang mag-duty. Sana nga.!
(((KOMEKOK: PART 1)))
Nakaw-tanaw ang matang uhaw
Hugas-kamay, walang malay!
Malay ko ba kung sinong bantay
Basta't puso'y masunod ang hiyaw
Bawat saglit na ika'y sambit
Boses ko'y napipilipit
Pinipilit ko mang ika'y iwaglit
tulak bibig, naku! kay pait
Sinusundan iyong yapak
Sunod-sunuran ayaw paawat
Hanggang ako'y nadapa
Sugat tuloy ang napala
O kay sakit ng sugat
Sugat ng puso at balat
Malay ko ba! Aso pala ang bantay!
Sana tuloy, puso'y di na nagmahal
6/24/08
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment