Wednesday, October 8, 2008

THE RETURN OF THE COMEBACK

THE RETURN OF THE COMEBACK ILANG MONTHS DIN AKO NAGPAHINGA!

Busy kasi sa COMELEC, INTRAMURALS, ETC.

Mag-babalik sana ako sa september but di natuloy...anyways, maligaya ako dahil nakabalik na ako, siguro magkwekwento naman ako about sa experiences ko.

Yun palang past experiences na di ko na share, baka next na lang

Im very glad talaga

Its the season two of KUMEKOK!

keep RocKin!


---FCTalon---

Saturday, August 23, 2008

KUMEKOK SOON!



Monday, July 21, 2008

NOTICE FOR LEAVE OF ABSENCE

Di muna ako makapost!

For some reasons!

I'll be back soon!!!


Thanks for your continous patronage!
--Mr. T.--

Thursday, July 17, 2008

SALAMAT SA COMELEC

Kakapasok lang na balita!

Nagpapasalamat ako sa GACP (General Assembly of Class Presidents) ng SPC sa pagkakabilang sa akin sa COMELEC. Lubos akong maligaya sa inyong pagtitiwala. Sisikapin kong maging mabuting miyembro ng grupo.


Muli magandang umaga!


--Kumekok, FLASH report!--

KOMENTARYO NG GURO SA KANYANG MAG-AARAL!

Sa aking mga students sa last D.R. (Delivery Room) Rotation, narito ang aking mga individual comments. Para matapos na ang inyong agony, heto na kumapit na kayo!

CAUTION: These comments doesn't necessary reflects the person's attitude. These are all
opinions from a person and should not always be ragarded as true or necessary!
PAULO: "Mr. unspokable"
When i first meet this person, sobra talaga siyang tahimik. Di ko alam kung tahimik lang talaga siya or di niya gusto ang kausap niya! Weird! Siya nga yung first student na pag-nagchecheck ako ng attendace, eh! di ko mahagilap kung saan. Meron siyang ugali na minsan nagiging dahilan na maging curios ang mga tao. Actually, matagal pa ako naka-adjust with his attitude. Kasi naman di ko talaga alam kung paano mga-deal ng ganyang mga ugali. Pero as our rotation goes along, marami rin akong nadiscover sa kanya! Una, he is a quite joker. Meron siyang mga jokes na saka mo na lang madidiscover kapag na-analyze mo na ito (tawa...) Di nga siya uniimik pero kapag nagsalita siya, to-the-point talaga! Natatameme na lamang ako minsan. Now i know na kahit ganon si paulo, may potential siyang bata. Huwag lang niyang kakalimutan na ang interpersonal relationship ay importante rin for one's improvement! Advise ko lang sayo na sana, dalas-dalasan mo ang pagsasalita para di mapanis ang laway mo! (tawa...) Keep up the good jod! You can face every endevour that comes your way! Kaya yan!
EDNARD: "Bishop"
Si Ednard naman ay counterpart ni paulo. Siya ang first student na nagpa-sunggo sa akin during our first meeting at the same time nagpashock na rin. Biruin mo gusto niya maging bishop! Wow ha! Shoking talaga! Siya rin ang may pinakamahabang sagot nung tinanong ko sila about their expectation during our rotation. Kahit may mga times na nagiging weird at di ko maintindihan ang kanyang gusto, nangingibabaw parin ang pagiging mabuti niyang tao. Kahit na pinaguusapan na namin siya harap-harapan, still, tinitake niya pari iyon. Diyan ako hanga kay ednard. (Char naman...) Hope that you will realize that in order to be a mature being, kelangan mo munang ayusin kung ano man ang conflict na pumipigil sayo to grow up. Malalaman mo na ang buhay ng tao ay parang isang paglalakaby sa bundok na walang ibang dala kundi ang liwanang ng pagkakaibigan. Value your friends, kahit minsan patay-sindi man sila!
KATHLEEN: "Ms. Blogger"
Actually, siya ang nag-open totally sa akin into the world of blogging, kaya ms. blogger. Anyway, si kathleen during our first meeting is tahimik. Sa aming unang pagkikita palang malalaman mo na na meron siyang ibubuga! Hinid lang sa the way she speaks but in her actions as well. She is also very attentive during our duties. Yes sir yan siya ng yes sir! Tapos she pays attention to her works and makes sure na ginanawa niya ito ng mabuti. Minsan nga lang kalog din itong batang ito. Di siya mahilig mag joke, pero siya ang taga-tawa sa aking mga jokes. Chat-buddy ko rin ito. Kaya lang this past days, di na siya nag-oonline. Bakit kaya? (Hmmm...) Kathleen, keep up the good job, sana di ka magbago, sana mai-reservan mo kami ng application later/slot para sa directors guild (joke...) (Tawa...) Lagi mong isipin na hindi lahat ng bagay sa mundo ay nakukuha sa madaling paraan. You need to strive para maabot o kung ano man ang gusto mong maabot. Marami ang pwedeng mangarap, marami ang tumutupad nito subalit iilan lang ang nakakarating sa kanilang destinasyon ng matagumpay! At sana magkitakita tayo doon.
GENEVIEVE: " Sino ka?..."
Actually, di ko kilala kung sino ang batang ito. (joke...) Si gen ay isa sa tatlong outcast noong first meeting namin. Di sila humahalo sa ibang groups. Hanggang nalaman ko na na-reshuffle pala sila. too bad. (ngiti....) Kahit minsan lang magpakita ng emosyonitong si gen, alam ko na marami siyang talent na hanggang ngayon ay di parin niya ipinapakita sa akin. Siya ay member ng visual arts. Aside from magaling na siyang magdrawing, magaling din pala siyang mag-play ng piano (nakita ko kasi sa primary pic niya sa friendster). She is also good in the clinical area just like her groupmates. Kahit na nawalan siya ng case dahil sa kanyang sip-on, di siya nawalang ng pag-asa bagkus nagpatuloy siya kahit na wala nang dumating na case para sa kanya. Lagi mo lang isipin na ang bawat pagkakataon sa buhay ng tao ay isang magandang oportunidad para harapin at baguhin ang pagtakbo ng buhay nito. Mangingibabaw lamang ang pagbabago kung isasapuso ito at bibigyan ng halaga. Sundan mo lang ang agos ng panahon, maghintay sa pagkakataon.
CHARLENE: "Ang apo no lolo Al!"
Kung napanood niyo na ang Heidi, at kung nakilala mo tong si cha-cha, madidiscover niyo na may great similarities sila. Kung iniisip niyong sa mukha sila magkaparaho, nagkakamali kayo, sila ay mgakapareho sa boses. Imagine niyo na lang! (tawa...) Utro pud ni si charlene. Di siya mahilig magsalita, super tahimik tulad ni paulo. Makikita mo na lamang siyang nakaupo sa isang sulok pinagmamasdan ang kanyang mga groupmates na nagtsitsismisan. Minsan mga lang siya magsalita pero magaling yan sa hospital. Nagka-case pa nga yan ng dahilan lang sa "Sip-on". Dapat magpasalamat siya ng malaki say gen. (tawa...) Advise kolang syo na sana lakilakihan mo pa ang boses mo para hindi ka asarin ng groupmates mo lalong-lalo na si mr. young. May mga bagay sa buhay ng tao na humihila sa kanya paibaba. Subalit, ang mga bagy din na iyon ang mag-aangat sa kanya kung alam niyang patakbuhin ang mga ito. Kinakailangan lamang ng tamang pagdala sa sarili. Walang pag-kukunwari, walang mga lihim! Keep up the good job! take care!
JED: "Mr. Toink!"
Si jed ang natatanging chinese sa groupo. Isa rin siya sa mag nareshuffle from section F. Pero madali silang nakacope-up with each other. Tahimik din siya, minsan lang din magsalita. Sabi nila magaling daw siyang magviolin, sabi rin nial singer din siya! (tawa...) pero di pa niya yun pinapakita sa akin. (tawa...) He is also my chat buddy, mahilig siyang gumamamit ng salitang "Toink!" Ewan ko kung anong rationale". He is also commited in his work sa duty. He always assure na tama ang ginagawa niya. Di siya naghehesitate na magtanong kung may clarifications siya. Mahirap nga minsan ang mga tanong niya! (tawa...) Pero Isa siya sa may highest score sa shifting exam. Good Job! Marami tayong nais makamit sa ating buhay, subalit di natin makukuha iyon agad-agad ng walang binubuhos na hirap. Put first things first dapat! Gawin muna ang mag bagay na importante bago ang mga bagay na maliit lang ang importansiya. Good Job!
JOAN: "Ms. Solariega"
Sa solariega siya nakitira at siya rin ang reigning mutya ng nasabing lugar. Siya ay very articulate in her speaking. Magaling din siyang makipag-usap. Ang dami niyang alam lalo na pag ang pinaguusapan ay pag-kain, chocolates, at mga sosyal na bagay! She was also able to do her job well in the D.R. Siya ang ka-share ko sa mga muvies and everything! Super enjoy ako with her lalona nung dinala niya kami sa may pastilan. Doon ako first time kumain ng barbeque na tag 20 pesos for 7 pcs. Actually, masarap talaga siya. Anyways, sana next time na magkita kami, matulo na ung plano namin na mag-pool party sa kamnlang mansiones. Keep up the goodjob! Lahat ng tao ay may nais makamit. Ikaw,ako, sila, tayo, iisa ang ating mithiin, maging mabuti at masays ang ating buhay. Subalit nakakalimutan ng ilan ang tunay na dahilan ng kanilang pagsisikap. Kaya't nahuhulog sila at di na ulit susubok. Subok lang ng subok! Tumayo sa putikan kung kinakailangan. Wlang mawawala kung susubukan!
ROXANNE: "Malas sa Cases"
Di ko alam kung di pa niya time magka-case sa D.R. or malas lang talaga siya. Marami na siyang napalampas na pagkakataon. Sayang nga ang ilan. Pero isa si roxanne sa mga pinakasmart sa kanilang group. Makikita mo ang eagerness siya to learn during our exposure. She has a lotof questions which really stimulated me a lot. Siya rin ang ka-love team ni ednard. Palagi silang na-aasign na magkasama in a patient. Pero di talaga maiwasan ang kanilang pagbabangayan. Pero at the end of the duty, nareresolve na man. Siya rin ang isa sa aking mga ka-chizmax kapag walang case sa D.R. Always keep up the good job. Lagi mong isipin na kahit feel mo na pinagsakluban ka na ng langit at lupa, ang pag-asa ay di nawawalan ng sikat at patuloy na magbibigay ng liwanag. Sa bawat pagtakbo mo sa karera ng buhay, mawalan ka man ng gasolina, meron ka namang mga paa upang ipagpatuloy ang paglalakbay.
NOVA: "Ms. Jack n Jill"
Di siya isang uri ng pagkain. Siya si Nova Mae. Isa sa pinakamadaldal sa grupo. Marami siyang mga insights at tsisms sa sineshare sa amin kapag free time namin. Actually, when i first met her, akala ko talaga tahimik siya, but eventually, lumabas din ang tunay niyang kulay! Pero kahit daldalerasiya minsan, at korney ang mga jokes niya, wag ka! Attentive yan sa D.R. Concentrate kaayo sa kanyang task. Palagi ko siyang tinutukso sa isa niyang ka-group which is i believe na kinikilig siya! Marami rin siyang mga updates about sa chisms sa kanilang klase. at yun ang araw araw napinaguusapan nila! Naging the Buzz na nga ang aming duty sa daming chika! (tawa...) But i can see her improvements upon the rotation. Keep up the good job girl! You can do what you want kung mag-coconcentrate ka lamang. Dapat magkaroon ka ng isang destinasyon sa buhay na pinakaasam mo, walang mawawala kung maging masikap ang isang tao. Magbubunga lamang ang isang paghihirap kung ito ay inilalaan sa isang bagay na binibigyan ng halaga. Keep reaching the Top!
MADELLE: "Ms. Pinky"
One of my memorable student. Kasi naman first day palang, late na siya. The reason: Nakalimutan niya daw na may duty! (tawa...). Mabuti na lang di agad dumating ang aming
c.i. Mabuti na lang mabait akong PCI (Char...) Anyways, si pinky ay di maipagkakailang sosyalera, fashionista, at talkatera. Siya ng reyna ng mga chika. Ang dami niyang alam na hindi ko alam. Kahit sa mga classmates ko! Shocking talaga. In terms sa duty, no questions. Super dedicated sa work! With good establishment of rapport pa. Super close siya sa kanyang patient. Marami rin siyang mga surprises na tinatago na masusunggo ka na lang tulad nung aming defense. (tawa...) Makikita mo talaga ang developments sa kanya. Super nag-iimporove siya! Ang mga changes ay significant. Makikita mo na she learned a lot from this rotation. Sa katunayan, isa siya sa highest scorer sa shifting. Keep up the good work Pinks! Remember that failures are not the end of everything. Marahil ay simula pa lang ito ng malaking challenge para hubugin kang maging isang matatag na tao. Di nasusukat ang katalinuhan o katapangan ng isang tao sakanyang mga medalya at ginto. Makikita ito sa mga pagsubok na nalampasan niya. Kung ilang beses siyang bumangon sa bawat pagkakadapa. Patuloy lang sa pagbangon. Maghihilon din ang sugat sa taman panahon. Ang pwede lang nating gawin ay maghintay!
Whew! Pigang-piga na ako. Sana mabasa niyo ito lahat! Take care always. You can comment about this on my friendster Account.
--Chosen to be invisible---

Wednesday, July 16, 2008

CULMINATION DAY NG AKING KUMEKOK FRIENDS


HaY! This is the last day of my PCI rotation. Excited na malungkot. Excited dahil panibagong rotation naman kami. Malungkot dahil di na mauulit pa ang mga happy memories namin with my kumekok friends (BSN-3D, Group 4). Sa totoo lang, isa siya sa pinaka-memorable na rotation through my whole college year. Whew!



We started the day with the re-defense of NCP's. Ngayon, better na ang kanilang NCP. Improved na. Then after nag shifting kami. Mga one hour din akong nakatunganga sa kawalan, pinagmamasdan ang aking mga estudyanteng kumukunot ang mga kilay habang sinasagutan ang ang test paper. (boring...) After that, umalis na kami sa DR room. Outside, nag meeting kami about sa aming culmination. Honestly, ito ang pinaka-expensive na culmination na napagdaanan ko! Kasi naman, 100 ang amot-amot, but it was all worth it! Super (ngiti...)



Marami rin kaming pinagmeetingan about sa mga menu. At sa huli, nagdecide kami na cake, ice cream (care of Nova and Roxanne), spaghetti sa jolibee (suggestion ni Joan), soft drinks, and others. Tapos pumunta na kami ng mall para mag-lunch at bumili ng mga gamit and/or foods para sa culmination. After noon, pumunta kami sa library with glossy para mag-check ng test papers sa shifting exam kanina! Then, ang highest score ay 75.5/100 = 88%. It was Ms. Dela Pena and Mr. Young who got the high score. Makikilala niyo ang mga students ko sa mga susunod na entries.



Then, nag-discuss na kami ng answers about sa shifting, then simula na ng kainan. Tulad ng plano, may ice cream, cake, at etc., pero wala kaming spaghetti. Ewan ko kung bakit?

Anyways, narito ang mga pictures sa aming culmination.!!












Truly a memorable experience. Hinding-hindi ko ito makakalimuan. Siya nga pala, magpapasalamat ako sa mga gifts na binigay ng mga students such as "Mind Twister" and Frame na may picture ni tita glo. Thanks a lot guys!



Abangan ang aking comment sa aking mga students sa next post!


Thanks sa lahat, kumekok friends!



--Mr. T.--

Tuesday, July 15, 2008

THE MYSTERY OF KUMEKOK-REVEALED!!!

Sino ba talaga si kumekok?
Maraming mga friends ang naiintriga!
Marami rin ang di makatulog sa gabi kaiisip kung ano ang kumekok!
Marami rin ang gumawa ng sarili nilang theory about dito, narito ang iilan:

"ANG KUMEKOK AY ANG TAHANAN NI KOKEY"
Remember niyo pa ba ang alien na walang ibang ginawa sa buhay niya kundi ang magpalaki ng ulo? Oo, tama ka! Si kokey ang tinutukoy ko! Ang alien na luminlang sa buong sambayanan! (tawa...) Sabi nila ang kumekok daw ang tirahan ni kokey. Ang sabi ko naman, ang tirahan nitong si kokey ay ang planetang yekok! So, sa mga nag-iisip na na-derived siya sa salitang iyon, sana maging kamukha kayo ni kokey! (bhwaaa...)

"SI KUMEKOK AY ISANG KOMIKS"
Sa mga nag-iisip na ang kumekok ay na-derive sa greek word na "komiks", mali nanaman kayo. Marahil ang mga nag-iisip nito ay hindi parin maka get over sa lumang technology nila abueg at balagtas. Hello, di na uso ang komiks noh! (tawa...)


ANG TOTOO....

Narito ang tunay na dahilan kung bakit kumekok ang title ng blog ko....
si kumekok........

toge inse turoy me abot uney botruy. sememsi dei gei to touy gesges aki mirka lokve
sumek huo derik werki de de ki k i ser fero gour ike dery sou die die so uor pour kiye doi

no maminsan, madi mo talaga maawatan apay nga kasta. Ti mabalin mo lang nga aramiden ket agguray, uray man mabayag. Ta iti pannaguray, adda bileg, ket no adda bileg, adda ti damag a a naimbag!


This is the first and last time that kumekok reveals himself/itself . If di iyo na gets, text me: 0009869586.


AJA KUMEKOK!

Monday, July 14, 2008

DONT READ THIS, ITS PERSONAL

Surprise! (tawa...) hindi ito talaga personal entry. Gimik lang iyon para mabasa. Kaya't kung binabasa mo ito, U2-U2 ka! Kung di mo parin alam ang ibig sabihin ng "U2-U2", Goodluck na lang sayo. Sana makapasa ka sa next quiz mo! (tawa...)

Anyways, magpapasalamat muna ako sa aking mga sponsorz: blogger.com, friendster, at ang walang sawang nagbabasa ng aking mga entry, sa inyo, maraming-maraming salamat! (ngiti...)

Tulad ng first week namin sa perez, maaga naman akong nagising para i-meet ang mga bata sa school at magsabay kaming pumunta sa lying-inn. As usual, nag-taxi kami! Maaga kami nakarating sa PEREZ. Nag-morning care, konting chisms, another chisms, and another chismax. Matagal din bago kami nag-start ng defense. Tapos nagdefense na kami... then nagchismax, nagdefense, nagchisms, nag defense, at sa huli nag super chismax.!!!!


Nakaatantok ng sobra ang init ng araw. Waring ginigisa ako sa mantika! Malagkit, Makati! Nais kong magtampisaw sa ulan. Ibabad ang aking sarili! Ipahinga ang aking mga pagod na sweat glands!


Mahirap palang gumawa ng exam noh? (tawa...) (ngiti...) Di ko alam kung saan ako kukuha ng questions! Hay! bahala na (buntunghininga)

Maligaya ang aking araw ngayon. Biruin mo naka-hanap ako ng GOLD! As in Gold!

Maligaya ang aking araw ngayon. Biruin mo nakahanap ako ng SILVER! As in Silver!

Maligaya ang araw ko ngayon, biruin mo, binibiro ako! Binibiro kita! Mag-biruan tayo!

Huh? (Gulong-gulo)

Huh? (Nababaliw )


Basta! Sa mga matatalino, maiintindihan niyo yan!

Adios to it! Thanks for setting me free!

Fly high KUMEKOK!

Saturday, July 12, 2008

BLACK GULAMAN na lasang "ACETONE" at MOIST CAKE na may halong "DAGA"

After so many days na wala akong entry sa blog, sa wakas nagkaroon na rin ako ng pag-kakataong magsulat. Sa lahat ng mga nag-eenjoy na magbasa ng blog, maraming salamat. At sa mga taong dumaraan lang, sana di kayo madapa! Joke! Anyways, im very glad that i am back!

As usual, saturday is a "non" uniform day. As usual din, lumabas naman ang mga fashionista at ang mga feeling fashionista sa school. May nakita nga ako, kahit di niya bagay ang suot niya, GO! kahit pinagtatawanan na siya ng mga nanlilisik at nai-ingit na mga mata!
Tulad ng dati, nagreporitng naman kami sa NCM (Management and Leadership). Ok lang man ang report kay si ate "binibining seksi" ang nagreport. Medyo OK din ang quiz kay nakasagot ako, kahit konti! (tawa...) After that class is we had a break! For the respect of the place na kinainan namin, di ko na babanggitin. As in, super lasang acetone ang kanilang itim na gulaman at sabi ng friend ko, para daw may lasang daga ang moist cake. Tiniis ko na lang ang paghigop sa napakamahal na drinks! (nagsisisi...) Super nagsisisi talaga ako kung bakit pa ako um-order ng ganoon. Anyways, naubos ko parin. (hinayang...)

After ng canteen is the world literature na klase. As usual, nagdiscuss kami ng poem in titled "PRAYER OF STEEL". Di ko na lang ilalagay dito kasi wala din akong copy. (ngiti...). Tapos nagkaroon nanaman kami ng mga activities! Enjoy siya..

Siya nga pala, super enjoy din yung mga past days ko dahil naintroduce ko ang mga walang kwentang games sa aking mga classmates. Namely, TOUR AROUND THE WORLD, BLACK MAGIC, and THE FIRST SOUND IS THE NAME OF THE GAME. Yun nga ang tingin ko na dahilan kung bakit hindi ako nakastudy sa Political Science subject (tawa...) (hinayang...) Pero OK parin dahil hindi ako natawag ng mga panahong iyon.

As a continuity sa day ko, after ng klase, as usual, kumain kami sa mall. Ang masakit dito ay halos isang oras kaming paikot-ikot sa mall para lang maghanap ng makainan. Parang gusto nang sumuko ng aking mga paa, subalit determinado ang aking tiyan na maambunan ng grasya. At sa wakas, sa MCDO din ang bagsak namin. Heto pa ang super nakakatawa at nakakagigil sa lahat! Nung um-order na kami, nagkaroon ng malaking kaguluhan dahil lang sa isang order na hindi available. Dahil dun, as a result, nagkabuhol-buhol ang order at nawalan pa ang classmate ko ng change. Ewan ko kung saaan napunta ang change. Siguro nilamon ng cashier( tawa...)

HaY! After nun, nagbrain storming kami para sa aming defense sa Thesis! Kabado nga ako na magdefense dahil puro level chairs ang aming panel, anyways, happy parin ako in other sense dahil inappreciate ng clinic ang aming study, ang saya! (saya...) Sana, ma-approve ng panel ang aming study...

Then mga 5 PM, pumunta na kami with my classmates sa SD303 para magpa-screen for comelec sa school. Super kabado ako. Im really not prepared. But nung ako na, waring nagkaroon ako ng amnesia, hindi ko alam ang pinagsasabi ko! So much for that! After nun, sumali ako sa orientation ng CES-VSP. Wala namang magandang nangyari. (gusot noo...)

Mga 8 na ako natapos, then umuwi na ako...

Kapoy na kaayo!

Maraming akong hope sa araw na ito, sana matupad lahat


kkkk...

Thursday, July 10, 2008

NO TIME, NO ENTRY

SORRY! Wala talaga akong mai-post!

Sobrang busy kasi...

Abangan niyo na lang ang susunod na kabanata..


Ang ganda ng lobo, mag-end na siya!

Tuesday, July 8, 2008

PLEASE WATCH THIS VIDEO

Hey! hetong video na eto is nung BSN-3T (S.Y. 2007-2008) pa kami. La lang na-reminice ko lang. Kay daphni na gusto etong makita, heto na ang pinakahihintay mo! Watch it na!

Monday, July 7, 2008

"SINONG MAY SIP-ON?"

Yan na yata ang pinak-embarassing na statement ko within this rotation. Di ko alam kung bakit ko sinabi iyon. (tawa...) Basta, yun ang dahilan (ung sip-on) kung bakit hindi nagkaroon ng case ang isa kong student! Sana makapa-anak na sana siya, pero dahil doon, bumagsak lahat ang kanyang mga pangarap! Marahil ay di niya pa iyon oras. (lungkot...)



That night of our duty was incomparable. Biruin mo, nagkaroon kami ng 4 na sunod-sunod na pasyente. Hindi naman sa masyadong nahirapan pero, nakakagulat lang talaga, super unexpected! Kasi the past duty namin, wala talagang halos patients. Im also thankful na nakakuha din ng isang case and aming mga students! Thanks GOD.



Oh! Its July 8 pala!



Sa lahat ng mga naga-view parin ng blog maraming salamat! At sa mga nakaalala ng araw na ito, super totally mega salamat!





What more can i say? (iyak...) I-pass na namin ang PCI notebook this friday, pero wala pa akong natatapos! HeLP! HEELP! (pangamba...)



Please add in your friendster the new subsidary of registered nerds: TRIBU NETIBO: ang mga sugo ni manang: eto ang email add: talonfrancris@yahoo.com (salamat ng marami)













Sunday, July 6, 2008

TIKMAN MO ANG BAGSIK NG NURSING

Natikman mo na ba ang bagsik ng nursing? Kung hindi pa, mag-enroll na! Subukan ng mapatunayan.

Di ko ba alam kung bakit mali ang sinasabi nila na mas mahirap ang third year nursing keysa sa 4th year. Sa ngayon, feel ko na mas mahirap talaga ang 4ht year. Maybe because of the requirements? or sa mga pangayayari na nagaganap? I really dont know!

Anyways, marami akong ginawa ngayong araw na ito. Ang dami palang requirements na dapat tapusin. Super dami pla ng mga obligations na dapat harapin (hay...)

Ewan ko kung ano na ang susunod na entry. Mabuti nalang natapos na ako sa reading ko!


Ngayon, gusto mo pang mga nursing? IN YOUR DREAMS!

Saturday, July 5, 2008

FREE COMMENTS PAGE

To all na gustong mag-comment sa mga entries pero di magawa, heto na ang chance ninyo. Please put your comments on my friendster account! Kung hindi pa tayo friends, invite mo na lang ako...

Here is the link:

www.friendster.com/kumekok


Comment jud Ha!

--Mr. T.--

INVISIBLE TO EVERYONE

Being invisible to everyone means being an outcast. At yun ang ginagawa ko ngayon. Outcast! No one disturbs me! Peaceful and walang inaalala. But bakit pa ako nag-online kung mag-ooffline din naman ako. (ngiti...) Ang sagot diyan ay simple lang. Wala lang, trip lang. (tawa...)

Anyways, nagview pala ang classmate ko sa aking blog. Sabi niya huwag daw akong mag-banggit ng names ng mga teacher at subjects na tinuturo nila, and sabi pa niya dapat safe ang comment. I accepted her comment kaya nga i-ingatan ko na ngayon. (seryoso...)

Masyadong mabagal ang oras kanina, from 7:30, derideritso ang aming klase hanggang alas 12:00 pm. Tapos pag-ka 1:30 pm meron pa kaming nursing assembly. Magcocoment pa sana ako about sa mga bad things sa event kaya lang napag-isip-isip ko na baka mapuno ang blog. Anyways, one intermission number na nakapa-wow sa akin ay ang performance ng "DREAMGIRLS" group. Grabe (mangha...) ang galing nila. Kaya siguro sila nanalo sa group impersonation contest. Hay! parang yang part lang ng show ako nag-enjoy ng todo, although magaling ang pag-emcee ng mga post-graduate na students. Overall naging mapayapa naman ang pag-lulunsad ng program.

Heto, pagkatapos ng program, umatend kami sa RCY (Red Cross Youth) na assembly. Grabe ang tagal nag-start, kaya siguro sila tinaggalan ng sound system. Hoy! Kalas sa Kuryente (Nagdadabog...) Anyways, nakahanap naman sila ng paraan, yun nga lang super limited ng mga tengang pwedeng makarinig ng nakakarindi nilang boses. Ang mga intermissions, i really dont want to comment (galaiti...) (sabik...) Hindi ko na tinapos ang program kasi waring ang mga "officers " lang ang nag-eenjoy. Hayaan mo, let them enjoy, sila naman ang nag-prepare, may karapatan sila! (tawa...)


As usual, Star Scholar naman ng PDA si... ano nga pangalan nun? AH! Liezel ng Pinoy Dream academy season 2. Sa wakas, nakita ko naman si TONI. Kung ano ang papel ni TONI sa buhay ni kumekok, yan ang dapat niyong abangan..


Pagod na ako sa paghihintay. Gusto ko nang matulog, pero di ako pinapayagan ng aking isip. Nais pa nitong maghintay! Hay (pangamba...) Kelan ba matatapos ng bagyong ito. Feel ko napapalayo na ako sa isang pinakaimportanteng tao sa buhay ko. Ewan ko ba! Ewan ko talaga.


Siguro after 15 minutes pagkatapos ko mai-publish eto, kung hindi pa siya dumating, matutulog na lang ako. ZZZZZzzzzzzz....

PUT FIRST THINGS FIRST!

Friday, July 4, 2008

THE TIME, THE PLACE, THE MOMENT, THE PERSON... The reason why love can exist

Not so connected ang aking entry sa aking title. I dont know! Maganda lang siguro ang pag-rhyme. (ngiti...) Subalit waring nagbabadya ang aking mga salita sa tunay na nilalaman ng aking atruim at ventricles. Hindi ko malaman. Gulong-gulo parin ako. Lumipas na nga ang bagyo subalit patuloy parin ang pag-ulan. Nakakasawa na!

Anyways, too much for that.

Akala ko malapit na ako ma-late kanina. Mabuti na lang late din dumating si sir. Pero talagang nadismaya ako dahil di man lang niya chi-neck ang attendance (nag-gagalaiti...) As in, grabe siya. After ng class, ay break na napakatagal. Sunod ay ang klase na napakaboring (idlip...) Kaw na lang bahala manghula!

May assignment kami! Ang walang katapusang 8th habits of effective people (naubusan...)


Ewan ko na kung anung susunod na kabanata ng paglipad ni kumekok

Sa mga nagtatanong kung anung ibig sabihin ng kumekok, pumunta kayo sa kweba at tanungin niyo si "REMOS" o si "TRIXIE". siguradong di magsisisnungaling yun. Ang ganda ng "LOBO" kanina. Lobo fever na to...


Thursday, July 3, 2008

IMPACTED CERUMEN

Palihim ko pang itinatangis
Pangungulila sa'yong labis
Kahit hibik, ayaw ipabatid
Maging luha, pilit pinipitid
di ko alam kung ano ang dapat kong -ientry, para sa mag nagview maraming salamat. Sana ay di kayo magsawang buksan ang aking blog.
Salamat ng marami!
--Mr. T!--

Tuesday, July 1, 2008

ARAW GABI, KAMI'Y NAGDUDUTY


Eto na ang last day ng aming 11-7 shift or what they call as the night shift/graveyard shift. During my first day, grabe i can't help but to pumikit at matulog. But i need to be awake. During our second day, ok ok na! Kasi we have 3 patients, at least i've made myself busy. But ganon parin, wala parin silang care. Parang history repeat itself. Parang kami noon. (tawa...) I really dont know what to put on this entry. (nag-iisip...) Siya nga pala, im starting to read the book of Gabriel García Márquez which is "Love in the time of cholera". I cannot comment about it yet pa, kasi konti palang ang nababasa ko. Pero feel ko maganda siya (tawa...)
Hay! mamaya, duty nanaman kami. Sana magka-case na sila. Kawawa namang mga bata. (tawa...)
.

Monday, June 30, 2008

CAN'T FIGHT THIS FEELING

I can't fight this feeling any longerAnd yet I'm still afraid to let it flowWhat started out as friendship has grown strongerI only wish I had the strength to let it showI tell myself that I can't hold out foreverI say there is no reason for my fearCause I feel so secure when we're togetherYou give my life direction, you make everything so clearAnd even as I wander I'm keeping you sightYou're a candle in the window on a cold, dark winter's NightAnd I'm getting closer than I ever thought I mightAnd I can't fight this feeling anymoreI've forgotten what I started fighting forIt's time to bring this ship into the shoreAnd throw away the oars forever
Cause I can't fight this feeling anymoreI've forgotten what started fighting forAnd if I have to crawl upon the floorCome crashing through your door, baby,I can't fight this Feeling anymoreMy life has been such a whirlwind since I saw youI been running around in circles in my mindAnd it always seems that I'm following you, girlCause you take me to the places that alone I'd never findAnd even as I wander I'm keeping you sightYou're a candle in the window on a cold, dark winter's NightAnd I'm getting closer than I ever thought I might

Saturday, June 28, 2008

"THE HAPPENING" never happen

The day was a very nice day. I was able to report on my 8-unit subject. And i believe that i have done a great job. After that was a very boring and dull class. Biruin mo pinagawa kami ng news article about sa isang topic na diniscuss namin ng 3 meeting na. Ang walang katapusang poem na"RICHARD CORY". For your information, ang subject pala na eto ay WORLD LITERATURE. Here is the peom of Edwin Arlington Robinson, which is as mentioned "RICHARD CORY":




WHENEVER Richard Cory went down town,

We people on the pavement looked at him:

He was a gentleman from sole to crown,

Clean favored, and imperially slim.


And he was always quietly arrayed,

And he was always human when he talked;

But still he fluttered pulses when he said,

"Good-morning," and he glittered when he walked.


And he was rich—yes, richer than a king,

And admirably schooled in every grace:

In fine, we thought that he was everything

To make us wish that we were in his place.


So on we worked, and waited for the light,

And went without the meat, and cursed the bread;

And Richard Cory, one calm summer night,

Went home and put a bullet through his head.


Nasunggo dyud ko kung unsaon paghimo sa news sa ingon aning tula. But thank GOd sa mga groupmates ko, natapos din namin. After that i ate lunch with my family. Then together with my friends, we watched "The Happening by M. NIGHT SHYAMALAN"

As was expecting a very good movie. REally. To tell you, sa unang part ng movie, sobrang nakakapangamba talaga ang mga scenes. With all the people killing themeselves because of an unknown neurotoxins. GrabeH talaga ang appreciation ko. But towards the end, sobrang na-disappoint ako. Why? Kasi parang ang babaw ng dahilan. Mababaw in the sense na hindi dapat yun ang conclusion ng story. I dont know kung anong pumasok sa utak ng director, bakit ganun ang plot niya. Anyways, na-appreciate ko ang cast, lalo ang female character na si Zooey Deschanel. (tawa...) Sa katunayan may picture siya dito. Sa mga tao na manonood pa, Gudluck! Di ko kayo pipigilan. Sayang lang na sana "WANTED" na lang ni angelina ang pinanood namin.




Friday, June 27, 2008

GANGES RIVER, UMABOT SA DAVAO CITY

If nabasa niyo ang first installment ng "BOB ONG BOOKS" madali niyong malalaman kung bakit ganito ang titile ng entry ko. (tawa...) Anyways, malalaman niyo rin mamaya sa content (ngiti...).

Buong araw kung tinapos ang report ko para sa 8 units na subject. Pero di rin pla ako makareport (hinayang...) And i also notice na parang walang deriksyon ang aming discussion. Di ko alam kung ano ang dapat kung alalahanin sa ni-lecture. Ang dami kasing sources, grabeh! But in faireness to our instructor, she made us understand na ganun talaga ang situation. Sabi niya, meron daw silang notes sa mga topics (yun daw ang maglabas sa exam). Pero di daw nila ipapahiram. Sabi ko naman sa sarili ko, sana ipahiram na lang nila para wala nang pahirapan pa. (hay!...)

As usual, binagyo nanaman ang 5:30-7:00 ko na time. Walang signal classification ang makaka-rate. Ewan ko ba, basta "political subject" na ang pinag-uusapan, waring gulong-gulo ang utak ko. (Banabag...) Kasi naman, you need to memorize a lot of provisions. Grabeh, super to the max na memorize. Pero infaireness, napakagaling niya maglecture ha (impress...). Magaling din siya mag-paikot ng question. Hay! ewan ko ba sa kanya! Nakita ko pala si kumekok kanina! (Tuwa...)

Heto na ang pinaka-puso ng aking entry. Ang paglusob ko sa "GANGES RIVER NA UMABOT SA DAVAO" I expected na uulan talaga, pero di ko inexpect na babaha ng tuluyan. So pagkatapos ng class di pa ako umuwi. Aside na mag-photocopy pa ako ng notes, malakas pa ang ulan. At tsaka tanaw ko ang dagat ng tubig na color dark bown na umaaligid sa buong SPC. Para tuloy naging isla ang school. Anyways, pagkatapos ng photocopy, lumabas na ako with myclassmates. Pinilit ko talagang makaalis sa "ISLA". Kaya't nag-reroute kami sa mag gilid ng SPH. Pagdating duon, naku! nadatnan namin na sumasalang na sa "OBSTACLE COURSE" and mga tao para lang makatawid. Hindi ko talage maisip kung paano ko i-dedescribe ang obstacle course. basta may mga bato na pwede mong apakan, pero pag-nadulas ka, malulunod ka sa "GANGES RIVER". As in super nakakatawa ang incident na yun. (tawa...) Basta! Tapos, nakarating na ako sa mall. Nadatnan ko doon ang napakaraming tao na nag-hihintay ng TAXI. Subalit, sa pag-aninag ko sa ulan, ni-isang taxi wala akong makita. Grabeh! (mangha...) Kaya't pumasok na lang ako sa mall para na rin magpa-change. Hanggang nakita ako ang isa kong classmate na si "Blanche". Ayun sabay kami sumakay ng dyip pauwi. Tanong! Paano kami nakasakay sa dyip ng ganoon kadali? Actually, di kami sumakay ng dyip na papunta na talaga sa aming distination, bale nag-libot pa kami. But, im very lucky na konti lang ang siningil ni manong driver. Then sumakay ako ng taxi sa buhangin hanggang nakarating ako sa bahay! Whew! at last (hinga...)



Natutuwa at nahahabag talaga ako sa mga stranded na pasahero. Ang dami nila. Para silang mga langgam. (tawa...)



KOMEKOK (PART 2)


PULUBI

Pagsampa ng talampakan sa kalsada
Simula na ng mahabang paglalakbay
Babaybayin bawat sulok ng eskinita
At doon sa grasya'y maghihintay


Kung di sapat ang grasya
Kakatok sa mga bintana
Hihingi at magmamaka-awa
Itataya ang buhay para sa barya


Kung wala paring darating na himala
Sa patalim ay kakapit na
Diyos na lang ang bahala
Magpatawad at Magparusa


Pagsampa muli ng talampakan sa kalsada
Magsisimula ang bagong paglalakbay
Ngayo'y di na patungo sa eskinita
Kundi sa isang malalim na hukay

6/27/08

Wednesday, June 25, 2008

Confused Confusion

Why do people fall in love? Why do we tend to be happy even if we are really sad? Bakit sa tuwing sinisimulan ko ito nang mag-english, nauubusan ako. The answer to those questions is basically unknown. I dont just dont know it. Hindi ko talaga alam

Maybe we fall in love because its part of human nature. Nagmamahal ka, sumasaya ka, nalulungkot ka, and that is the very important cycle in the life of man. We need love honestly, but we will never know how and when it will conquer us. It will just appear like a theif in the night. Mahirap malaman, mahirap i-predict. Maybe because people just dont see its importance kaya may mga tao na if dinapuan ng pag-ibig, at kung ang pag-ibig na iyon ay di para sa kanila, they easily break-up. At yan ang pinakamasakit na parte ng pagmamahal. I dont know, i just observed it. Never felt it before.

Bakit nating pinipiling maging masaya kahit na alam natin na tayo'y malungkot? I think it is just a part of our coping mechanisms. Sabi nga nila, mas magandang itago nalang ang kalungkutan hanggang ito'y makalimutan. Simple as that. But, diba sabi rin nila, masamang kinikimkim ang sama ng loob. Which is which? I dont know. Pero naniniwala akong happiness and sadness molds an individual to grow. Hindi naman lahat ng panahon masaya ka, of course, there are times na parang pinagbagsakan ka na ng lupa at langit. Pero sa bawat pag-daan natin sa mga ganoong circumstances sa ating life, tumitibay tayo, lumalakas.

Hindi ko alam kung bakit ako nauubusan ng english. Is there such thing. Di ba sa tuwing nagsasalita tayo ng english at wala na tayong maisip na sabihin, nasasabi natin sa "Naubusan ako ng english". Totoo nga bang nauubusan talaga tayo ng english? Ewan ko pero ang alam ko, hindi nauubus ang english, kulang lang talaga tayo (including me) sa vocabulary. Clear?

Whew! what is happening to the world. I cant really explain it. Basta! kakaiba. Never known it before. Super (pangamba...) It is totally strange. Kung anu yun, Ewan, Nakalimutan ko na! (tawa...)

This day,half day lang kami sa DeliveryRoom. Nagward class kasi kami. Wala lang, nothing special. Pag-uwi ko nagdecide ako na magstudy sa political science na subject (nagmemorize ako ng provisions) but eto nga may bumagabag. Kaya't natulog ako. Paggising ko, nagdecide ako na uunahin ko na lang ang 8 units na subject ko which is NCM-104. Hanggang ngayon di parin ako tapos! kayat tatapos ko na ang entry na ito. Pero bago iyan, narito ang mga provisions from the philippine constitution na minemorize ko! (REMINDER: pag-type ko nito, galing talaga ang mga words sa minemorize ko)

ARTICLE 2
SECTION 2
The philippine renounces war as an instrument of national policy, adopts the generally accepted principles of international law as part of the law of the land, and adheres to the policy of peace, equality, justice, freedom, cooperation and amity with all nation

SECTION 3
Civilian authority is, a all times, supreme over the military. The armed forces of the philippines is the protector of the people and the state. Its goal is to secure the sovereignty of the state and the integrity of the national territory.


Whew actually, super stressfull ang araw na eto, emotionally, physically, and mentally. Supreb!!
But we cant grow older, unless we pass a day.

So lets call it a day!
A BAD DAY!

Tuesday, June 24, 2008

BINIBINING SEKSI

The title was derived from a song na napakinggan ko lang kanina! (tawa...) nagenjoy talaga ako. I remember my classmate kasi. Kung sino siya, yan ang dapat mong abangan sa blog na eto.

Yesterday i wasn't able to post, kasi very tired na tlaga ako tapos naghintay pa ako sa labas ng aming bahay.(yamot...) Tapos dirediretso na ang tulog ko. Kaya yun, puro assignments lang ginawa ko. No time for extracurricular activites.
The good thing is yesterday, nakakuha ang mga students ko ng case sa D.R. Of course tuwang-tuwa sila. Pati ako. (tawa...)Honestly, it was really my first time to see a mother deliver her baby. Grabe, amazing talaga. If you could only see.! (galak...)

Today, ok lang din kahit pagod kami lahat. At least, maagang natapos and duty noh! Paano ba naman hindi magiging maaga, eh! minadali namin sila sa charting. (tawa...)

Pag-uwi ko sa bahay, na-shock na lang ako ng naalala kong naiwan pala ang aking endorsement/ward notebook sa ward (pangamba...) Ngayon, biglang naglaha ang mga plano na dapat kong gawin. Kung sino mang nakakita ng orange na notebook, sana maibalik na! (mugtong mata...) Sana may mag-magandang loob na itago ito hanggang kami naman ang mag-duty. Sana nga.!


(((KOMEKOK: PART 1)))

Nakaw-tanaw ang matang uhaw
Hugas-kamay, walang malay!
Malay ko ba kung sinong bantay
Basta't puso'y masunod ang hiyaw


Bawat saglit na ika'y sambit
Boses ko'y napipilipit
Pinipilit ko mang ika'y iwaglit
tulak bibig, naku! kay pait


Sinusundan iyong yapak
Sunod-sunuran ayaw paawat
Hanggang ako'y nadapa
Sugat tuloy ang napala


O kay sakit ng sugat
Sugat ng puso at balat
Malay ko ba! Aso pala ang bantay!
Sana tuloy, puso'y di na nagmahal

6/24/08

Sunday, June 22, 2008

SUNDIE WENTIE

Theres no such day as sunday. Aside from it is a family day, it is the Day of our LORD. We are very gracious and lucky that somehow God gave us his blessings and salvation.



After church, i got home. So tiring. 12:30 na ata natapos ang mass. But anyways, its still worth it. Because i have praised the Lord.


Pagdating ko sa bahay, habang nanonood ako ng HBO movie na "Children of GOD" bigla na lang nag-out of signal ang DREAM CABLE. Super inis. but after a while bumalik na siya. I decided na ibalhin ang channel to STAR MOVIES. And guess what, one of my favorite movie was shown, BABEL. Pero after mga ilang minutes, nag-out of signal nanaman. GRRRR.... (galit...) Then nalaman ko na lang na binabagyo na pala ang hilagang bahagi ng pilipinas. I think etong si Bagyong FRANK ang nagdulot ng signal #3 sa Manila. Nagtaka nga ako sa una kung bakit hindi live ang ASAP. Yun pala ang dahilan. (tawa...)



After that umalis ako para bumili ng school supplies. Guess what, may nakita akong magandang ballpen na 3-colored. As in maganda, kaya't binili ko na lang. (tawa...)




Then pagbalik ko, my classmate sent my pictures during our BLS. Narito ang mga sample...






Ang nakakatawa, ako ang ginawang patient during the demonstration. Kainis (inis...) But im happy because i had this very memorable memory.

So, until here muna.

No more jokes pa kasi im very tired and feeling ko kelangan kong maging busy.

Goodluck na lng sa duty bukas

FIN (kana gud sa telapia)

Saturday, June 21, 2008

PEKTURE LANG


KUMEKOK IS ALREADY FREE


The very reason why i created this blog is for it to become my outlet. Hindi saksakan ha! Outlet gud! Anyway, another reason is a controversial issue. Very controvesial na kapag na-reveal dito, is magkaka-virus ang computer mo at bigla nalang itong mamamatay. Tulad nang nangyari kay Elephant nang sinabi ni langgam na buntis siya at siya ang ama. Lapit ng thoughts! (tawa...) Nakakarindi mang isiping halos lahat ng tao ay may blog na, ngunit iba parin talaga ang blog na ito. Bakit? Secret! See it for yourself.

Tulad ng pagkakatakas ng isang ibon sa kanyang hawla, sa wakas ay malaya na rin ako sa pagpapahayag ng aking mga saloobin. Sa wakas, magwawakas na rin ang di magwakas-wakas na wakasan ng aking wakas. Klaro? (tawa...) Subalit kahit na naging madali ang pagtakas, mahirap parin ang paglipad. Kaya't dito magsisimula ang paglipad ng ibong si KUMEKOK (kung saan ko nakuha ang cute na pangalang ito, tanungin mo sa kapatid ng bestfriend ng iyong tiya sa side na lolo ng lolo ng lolo ng boyfriend ng kapitbahay ng inyong katulong).

Tapos!


---